zaterdag 28 augustus 2010

Beslissing in eigen hand, euthanasie


Beslissing in eigen hand? Deze keer wil ik u iets vertellen over euthanasie.
Stel, uw situatie is uitzichtloos. Er is geen kans op herstel en de pijn is ondraaglijk. In zo’n situatie kunt u, mits u dit vooraf goed heeft vastgelegd, de regie in eigen hand nemen.
Zo ook vader Hubert. In een eerder stadium had hij, na diverse gesprekken met zijn vrouw, zijn arts en andere direct betrokkenen, een euthanasie verklaring laten opstellen. Hierin stond bijvoorbeeld hoelang hij behandeld wilde worden ingeval van een coma en onder welke omstandigheden hij uitsluitend een behandeling wilde gericht op pijn en ongemak. Maar zover kwam het niet. Vader Hubert koos er, in goed overleg met zijn arts, voor om op een voor hem speciale datum afscheid te nemen van dit leven. Hij schreef zelf zijn speech, selecteerde de locatie en muziek, regelde samen met zijn uitvaartbegeleidster de borrel achteraf.
De speciale dag breekt aan. ’s Middags luistert vader Hubert naar zijn favoriete muziek en doet hij zelf de rouwkaarten in de brievenbus. ’s Avonds geniet vader Hubert van een speciaal bereide maaltijd vergezeld van een heerlijk glas wijn met een dikke sigaar toe. Na dit toetje komt de huisarts die alles nog eens duidelijk uitlegt. Op de achtergrond speelt intussen een harpenist en met zijn laatste drankje in zijn hand proost hij nog één keer op het leven. Rustig valt hij in slaap en langzaam verdwijnt het leven en de pijn uit zijn lichaam
De volgende morgen treffen familie, vrienden en kennissen een bijzondere rouwkaart op de mat. Een kaart met een laatste vingerafdruk van vader Hubert.
Het moment van afscheid nemen na een weloverwogen beslissing om euthanasie toe te passen
Dit is voor iedereen anders. De een wil dit liever alleen met de arts doen, de ander in het bijzijn van de naaste terwijl het ook een keuze kan zijn om omringd door vrienden en familieleden uit het leven te stappen. In de meeste gevallen kiest u zelf het moment van euthanasie.
Als uitvaartbegeleidster proberen we in overeenstemming met de client dit moment zo ‘mooi’ mogelijk te maken. Dit kan in stilte of juist met zijn/haar favoriete muziek.
Vader Hubert heeft zijn verhaal opgeschreven. Mocht u na het lezen van dit verhaal het boekje willen lezen, neem dan contact op met Ligthart Uitvaartzorg.

woensdag 30 juni 2010

Cremeren, hoe gaat dat

Regelmatig zit ik in gesprek met families.
Met nabestaanden bespreek ik de uitvaart van zijn of haar geliefde, ouder of soms ook van een kind.
De vraag komt al snel, begraven of cremeren.
Als men kiest voor een crematie bespreken we de plechtigheid.

Tegenwoordig mag je ook helemaal mee tot aan de oven.
Sommige willen het wel graag zien hoe dat nu gaat. De wildste verhalen komen dan ter sprake.
Vaak krijg ik de vraag wat er met de kist gebeurd. De eerste keer dat ik deze vraag kreeg begreep ik dit niet.
Handel in tweedehands kisten, daar had ik nog niet aan gedacht. Gelukkig is dit niet zo. Zodra de kist gesloten is, wordt deze niet meer door derden geopend.

Als de plechtigheid voorbij is:
Na de plechtigheid daalt de kist naar een onderliggende ruimte. Een medewerker van het crematorium zet de kist op een verrijdbare wagen.
De uitvaartonderneemster moet bij binnenkomst in het crematorium een sticker hebben geplakt op de kist. Dit is het dossiernummer van de onderneemster. Dit nummer wordt gekoppeld aan een nummer van het crematorium. Het nummer van het crematorium staat ook op een vuurvaste steen.

De kist wordt samen met deze steen in de oven geplaatst. Er gaat maar 1 kist tegelijk in de oven. Dit alles gebeurd terwijl nabestaanden van de overledene in de koffiekamer zijn. Na ongeveer 1 1/2 a 2 uur is het lichaam en de kist verbrand. De oven wordt geheel schoongeveegd. Bijna niets blijft er achter. Het as bestaat uit ongeveer 5% van de kist, nog geen 1% uit andere toegevoegde zaken en de rest van het as is van de overledene.

Het grove as wordt verzameld in een ijzeren opvangbak onderin de oven. Het vuurvaste steentje gaat ook mee in deze opvangbak. Zo weet een ieder altijd van wie het as is. Uit deze bak wordt metaal (meegegeven spullen, heup etc.) en porselein (mogelijk een beeldje wat is meegegeven) uitgezeefd/eruit gehaald met een magneet. Het metaal wordt verzameld voor een goed doel. Het as wordt in een vermaalmachine gedaan, zodat het grove as echt as wordt. Het vuurvaste steentje wordt bij de machine gelegd en wordt, zodra dit proces klaar is (ongeveer 1/2 minuten), weer bij het as gevoegd. Het as van uw dierbare wordt 1 maand bewaard. Daarna krijgt u bericht wat u met het as zou willen.


De volgende keer zal ik u iets vertellen wat de mogelijkheden zijn voor asbestemming.


donderdag 15 april 2010

workshop de dood en het doosje

Weet je omgeving hoe je het wilt?
Een nieuw jaar begint veelal met goede voornemens, minder ongezond eten, meer bewegen, genieten van het leven en eindelijk eens wat zaken goed regelen. Maar, weten je naasten bijvoorbeeld welke wensen je hebt bij je uitvaart? En hoe is dat bij je ouders of andere dierbaren. Vragen waar je niet iedere dag bij stil staat.


Dat komt later wel

Je leest vast wel eens de overlijdensberichten in je krant. Daaruit wordt vaak al veel duidelijk. Of iemand wordt begraven of gecremeerd. Of het een besloten plechtigheid wordt of een uitvaart waarin op meerdere speciale momenten afscheid genomen kan worden van de overledene. Wij hebben nu eenmaal de neiging dit soort zaken voor ons uit te schuiven; “Dat komt later wel, daar wil ik nu nog niet over nadenken” of, “Ik ben nog veel te jong om daarbij stil te staan”. Maar toch is het belangrijk om de voor jou belangrijke zaken alvast te noteren. Hiermee maak je het voor je naasten gemakkelijker om volgens je wensen te handelen. Een goede voorbereiding draagt tenslotte bij aan het proces van rouwverwerking voor de mensen die je dierbaar zijn.



Bespreekbaar

Nadenken over de dood in de bloei van je leven is niet vreemd; gewoonweg omdat de dood erbij hoort. De dood is de laatste jaren bespreekbaar geworden, evenals andere manieren om afscheid te nemen van de overledenen. Waarom kiezen voor een standaard uitvaart als het zoveel persoonlijker kan, met meer aandacht en tijd voor elkaar. Veel, zo niet alles is bespreekbaar als het gaat om de laatste wens.


Workshop ‘de dood en het doosje’

Ligthart Uitvaartzorg bied je aan om je wensen in een klein groepje te bespreken en om ideeën op te doen over de vele mogelijkheden. Wil je deze workshop ‘de dood en het doosje’ volgen, meld je dan aan. Ga naar de website van Ligthart Uitvaartzorg, klik op ‘Contact’, vermeld bij je vraag ‘aanmelding workshop’ of meld je telefonisch aan.


De workshop wordt bij voldoende belangstelling gehouden op dinsdag 27 april om 9.30 uur en maandag 10 mei om 19.30 uur. Het volgen van deze workshop is geheel gratis en duurt ongeveer twee uur. Op de website kun je uiteraard ook zelf een wensenformulier aanvragen en met je omgeving bespreken.

vrijdag 2 april 2010

De Steen

Op de homepage van mijn website staat de eerste zin van een lied.
De tekst in geschreven door Bram Vermeulen en gezongen door Paul de Leeuw.

Hieronder vindt u de gehele tekst:

Bram Vermeulen - "De steen"

Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde
Het water gaat er anders dan voorheen
De stroom van een rivier hou je niet tegen
Het water vindt er steeds een weg omheen



Misschien eens, gevuld door sneeuw en regen
Neemt de rivier mijn kiezel met zich mee
Om hem dan glad en rond gesleten
Te laten rusten in de luwte van de zee

Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde
Nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten
Ik leverde bewijs van mijn bestaan
Omdat door het verleggen van die ene steen
De stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan

Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde
Nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten
Ik leverde bewijs van mijn bestaan
Omdat door het verleggen van die ene steen
Het water nooit dezelfde weg zal gaan...

Het lied van Paul de Leeuw met mooie, passende beelden kunt u hier vinden:
http://www.youtube.com/watch?v=TQ3BrVmMAUw&feature=related


maandag 22 maart 2010

Personaliseren van een uitvaartkist


Wel op geen kist…. Het is wat de mensen zelf willen.
Een kist uit de collectie of gaan we het nog persoonlijker maken.
Ik heb al een aantal keren een blanke houten kist verkocht aan nabestaanden. Meestal krijg ik te horen dat opa of oma zo van de werkjes hield van hun kleinkinderen. Dat kan ook met een uitvaartkist. Zo betrek je kleinere en grote mensen bij een uitvaart. Kleine kinderen maken een mooie tekening op de kist of grote mensen schrijven hun verdriet van zich af op de kist. Zo wordt het een zeer persoonlijke kist. De ene familie maakt er een waar kunstwerk van en een andere familie wil graag een boodschap meegeven aan de binnenzijde van de deksel. Het is allemaal mogelijk.
Een uitvaartkist kan ook beschilderd worden door vakmensen.
Op vakkundige en ambachtelijk wijze wordt de milieuvriendelijke en waterafstotende verf aangebracht. Ieder model en maat kist kan in principe gekozen worden. Speciale wensen zijn in overleg mogelijk en doorgaans is de kist binnen 24 uur gereed. Het is ook mogelijk om alleen het deksel van de kist te beschilderen of een urn. Het beschilderen van een uitvaartkist kan op lokatie, bij mensen thuis of in het uitvaartcentrum.
Door de uitvaartkist een bijzondere uitstraling te geven wordt het afscheid persoonlijker, de kleuren bieden troost en verzachten de aanblik tijdens de begrafenis, crematie of opbaring. Een aantal voorbeelden van beschilderde kisten vindt je op http://www.kistinbeeld.nl/volwassenen.html


dinsdag 16 maart 2010

Moet je in een kist begraven of gecremeerd worden?

Van de week was ik op een verjaardagsfeestje.

Mijn beroep is vaak een onderwerp van gesprek op zo’n middag / avond.

De vraag die ik deze middag kreeg ... moet ik in een kist begraven of gecremeerd worden?

Het antwoord is nee.

Er mag ook een ander omhulsel gebruikt worden, bijvoorbeeld een lijkwade, mits deze vervaardigd is van vergankelijk materiaal. Het lichaam moet wel bedekt zijn. Geheel zichtbaar, zonder enig omhulsel, begraven of cremeren mag niet.

Wel moet de uitvaartleid(st)er bij het crematorium of de begraafplaats informeren of de gekozen bedekking mogelijk is, want er zijn begraafplaatsen en crematoria die het weigeren, bijvoorbeeld vanwege hygiënische redenen, of het niet kunnen invoeren in de oven, zodat er naar aanpassing gezocht moet worden.

Je mag zelf een kist maken

Het enige dat de wet over de kist zegt, is dat deze niet vervaardigd mag zijn van kunststoffen of metalen. Een uitzondering wordt gemaakt voor de kleine delen zoals handvatten, schroeven en ornamenten, omdat deze bij crematie makkelijk van de kist verwijderd kunnen worden en bij begraven de ontbinding van het lichaam niet in de weg staan. Een crematiekist moet uiteraard uit brandbaar materiaal bestaan. Begraafplaatsen en crematoria kunnen bepaalde voorschriften hanteren wat betreft de afmetingen van de kist.

dinsdag 9 maart 2010

Start weblog - even voorstellen


Enige weken geleden ben ik begonnen met adverteren voor mijn onderneming. Er werd tevens een redactioneel stuk geplaatst in de plaatselijke kranten. Deze wil ik u niet onthouden:
Mirelle Ligthart introduceert uitvaart nieuwe stijl
Vanaf januari is Zaanstad een nieuwe uitvaartonderneming rijker, Ligthart Uitvaartzorg. Onder leiding van Mirelle Ligthart wordt een vernieuwend pakket aan uitvaartdiensten aangeboden.
Tijdens haar periode als freelancer heeft Mirelle uitgebreide ervaring opgedaan bij het begeleiden van een groot aantal uitvaarten. Deze ervaring, verder uitgebreid door de vele gesprekken met nabestaanden, heeft zij vervolgens benut om haar eigen uitvaartconcept vorm te geven. De doelstelling van iedere door haar begeleide uitvaart is om deze persoonlijk te maken, waardoor de nabestaanden op eigen wijze afscheid kunnen nemen van hun dierbare. Mirelle legt uit; “Je hoeft niet te kiezen voor een standaard uitvaart, het kan ook anders. Wij kunnen vrijwel alles doen om de uitvaart eigen te maken.”
Ook ander locaties dan aula is mogelijk. Mirelle: “De dood is wat meer bespreekbaar geworden, waardoor ook andere mogelijkheden rond het afscheid aan bod kunnen komen. Zo hoeft een plechtigheid niet per se in een aula plaats te vinden. Dat kan ook bijvoorbeeld bij je thuis, in een restaurant of andere locatie. Zo maak je het persoonlijker en is er aandacht en tijd voor elkaar. Tegenwoordig kan je nu al je wensen kenbaar maken. Op de website kan je een wensenformulier uitprinten en eventueel met je omgeving bespreken.
Er wordt samen met de nabestaanden gezocht naar de eigen invulling, waarbij het niet meer nodig is om alles in één eerste gesprek te moeten regelen. De nabestaanden hebben te maken met één persoon, vanaf het eerst contact tot en met de uitvaart. Ligthart Uitvaartzorg is zichtbaar als het nodig is, maar zorgt uiteindelijk op de achtergrond dat alles vlekkeloos verloopt.
Wat veel nabestaanden niet weten is dat men niet verplicht is de uitvaartondernemer te kiezen waarbij men verzekerd is. Dit biedt dus te allen tijde de mogelijkheid gebruik te maken van de diensten van Ligthart Uitvaartzorg. De klant kan dus kiezen voor een uitvaartbegeleider die bij hem of haar past. Wij kunnen vooraf een kostenbegroting maken, waardoor de klant niet te maken zal hebben met verrassingen achteraf. Mirelle tot slot; “Mijn doel is om met Ligthart Uitvaartzorg een organisatie neer te zetten, waar men niet meer om heen kan als men een persoonlijke uitvaart wil.”